Deze game laat jongeren zien: je bent niet de enige die zich eenzaam voelt
Je studententijd is de mooiste tijd van je leven: met je leeftijdsgenoten uitgaan, samen studeren, uit huis gaan… Dat dit beeld niet altijd klopt, blijkt wel uit het hoge percentage jongeren dat zich eenzaam voelt. Rosella Moens, die afstudeerde aan de opleiding CMD, merkte zelf hoe lastig het als beginnend student kan zijn om contact te leggen. Zij ontwikkelde een game om jongeren laten zien dat ze niet alleen zijn in hun eenzaamheid.
Een zwart gat in je borst, een eindeloze zondag, langs volle terrasjes lopen terwijl je niemand weet om er samen neer te strijken: eenzaamheid voelt voor iedereen anders. Maar het is ook een gevoel dat veel voorkomt; zo’n 50 procent van de Nederlanders voelt zich structureel eenzaam. De verwachting is dat dit vooral ouderen zijn, maar juist ook veel jongeren worstelen met eenzame gevoelens: zo’n 40 procent van de jongeren(opent in nieuw venster) voelt zich iedere week eenzaam.
Doe het zelf maar
“Voor jongeren is het beetje van: zoek het zelf maar uit, doe het maar”, zegt Rosella Moens, alumna van de opleiding Communication and Multimedia Design. “Maar voor introverte mensen is het best lastig om zomaar op een ander af te stappen.” Voor haar afstuderen besloot Rosella daarom een game te ontwerpen die eenzaamheid bespreekbaar maakt voor jongeren.
Uit je schulp
Rosella besloot zich te verdiepen in dit onderwerp, omdat ze met haar afstudeerwerk een actueel en maatschappelijk relevant thema wilde aankaarten.
In deze afstudeerperiode blikte ze ook terug op haar eigen studietijd.
In 2020 was ze gestart met studeren, midden in de coronapandemie. Het lukte in die omstandigheden niet goed om nieuwe vriendschappen op te bouwen met haar studiegenoten. “Pas gaandeweg merkte ik dat ik in mijn studieloopbaan steeds opener werd en uit mijn schulp kwam.”
Gamen kan veilig voelen
Tijdens haar afstudeeronderzoek kwam Rosella erachter dat ze zeker niet de enige was – de covidperiode heeft een lange nasleep gehad voor haar generatie. Maar ook los daarvan blijven de cijfers alarmerend.
Een game zou een geschikt medium kunnen zijn om eenzaamheid bespreekbaar te maken voor jongeren, bedacht Rosella. Zelf is ze een gamer sinds haar tienerjaren. “Gamen en online vriendschappen kunnen voor introverte mensen veilig voelen, omdat je daarin niet alles van jezelf hoeft te laten zien."
Droom
Rosella had bovendien al ervaring met games maken, omdat ze in het derde jaar de minor Applied Game Design had gevolgd. Het was een droom die uitkwam, nu ze een game kon bouwen over dit zelfgekozen onderwerp.
Studenten gesproken
Rosella nam studenten als doelgroep voor de game. Met zowel hbo- als wo-studenten nam zij interviews en enquêtes af, om in beeld te krijgen hoe en waar zij eenzaamheid ervaren. Bij de een komt en gaat het, de ander ervaart het continu.
Maar wat vooral beklijft, is het idee dat je de enige bent die er last van heeft. “Je voelt je soms alleen in het alleen-zijn,” vat Rosella samen.
De besproken gevoelens visualiseerde ze in de game, die ze testte onder de doelgroep.
Astronaut
De game Orbit: Alone in Space(opent in nieuw venster) is het resultaat van Rosella’s afstudeerproject. In deze game ben je als speler een astronaut, die aanvankelijk alleen reist door de ruimte. Je bezoekt drie verschillende planeten, die ieder een andere kant van het onderwerp belichten.
Op iedere planeet verzamel je een plant of bloem, die je analyseert in het ruimteschip: je hoort dan de achterliggende boodschap, krijgt een vraag om op te reflecteren en ontvangt advies.
De astronaut komt eerst aan op een desolate, diepblauwe planeet. Hier verzamel je een lotusbloem, die symbool staat voor het begin van je reis en herboren worden. Op de tweede planeet, een woestijnlandschap met oase, ontmoet je als speler een alien, genaamd Orbo, die zich niet thuis voelt in z’n gemeenschap. Dit deel van de game draait om eenzaamheid bij een ander herkennen.’
Op de derde planeet navigeer je door duistere grotten, samen met de alien, die gloeit en je door het donkere landschap leidt. Hier verzamel je de plant cichorei, wat staat voor trouw en saamhorigheid. Je leert vervolgens dat het ok is om hulp te vragen.
Ga in gesprek
De game geeft uiteindelijk de boodschap af: ga op zoek naar hulp, hoe lastig ook. Rosella: “Ik wilde dat de game een inspiratiebron vormt, omdat je als speler merkt dat dit voortkomt uit ervaring en een plek van waarheid.” Doel van de game is dat je als speler merkt dat een ander ook eenzaamheid ervaart. “Het moet een ervaring zijn die verlicht.”
Gehoord en gezien worden
Uiteindelijk is het Rosella zelf gelukt om alsnog vriendschappen op te bouwen tijdens haar studie. “Samen dingen meemaken helpt om een band te vormen, zoals deadline-stress, perfectionisme, feedback uitwisselen en sparren.
Ook werd ik comfortabeler met mezelf nadat ik mijn identiteit vond als ontwerper. Het was tof om met andere ontwerpers en developers samen te werken; zo bouwde ik een band op met medestudenten.”
Er is geen one-size-fits-all-oplossing voor eenzaamheid, denkt Rosella. Wat heeft voor haar het verschil gemaakt?“ Het draait erom dat je zo’n connectie hebt, dat je eerlijk kunt zeggen: het gaat niet zo goed vandaag. En dat je dan ervaart: ik voel me gezien of gehoord.”