Omarm me

Wat doen de studenten?

De studenten van Social Work besteden aandacht aan het maatschappelijke spanningsveld rondom de term inclusie, iets dat studenten van Social Work nastreven in hun beroepspraktijk. Maar hoe praat je over emotionele onderwerpen als er veel verschillen zijn tussen mensen en hun standpunten, normen en waarden? Want je kunt wel streven naar inclusie, maar ben je wel bereid om echt inclusief het gesprek aan te gaan? Hoe blijf je open en respectvol? Hoe blijf je naar elkaar luisteren? En hoe leef je je in, ook als je zelf persoonlijk betrokken bent bij een situatie, of echt van mening verschilt?

Wat zijn inclusieparadoxen?

Discussies over inclusie in onze pluriforme stad (maar ook elders) spelen zich af in ons dagelijks leven. De interpretaties over het woord inclusie lopen soms uiteen. Niet iedereen is het met elkaar eens. Sommige mensen pleiten bijvoorbeeld voor volledige vrijheid van expressie, zolang we binnen de grondwettelijke grenzen blijven en feiten bij de hand houden. Andere mensen vinden dat iedereen moet streven naar een duidelijke sociale of culturele norm, een kader waar we ons allemaal aan houden; want ‘zo doen wij het nu eenmaal’.

Maar:

• Wie is ‘wij’ als je te maken hebt met een hele diverse groep mensen waarbinnen soms grote verschillen zijn in opvatting en levenservaring?
• Wat maakt een groep een groep en wie valt daar dan dus buiten?
• Wat maakt dat je je onderdeel voelt van een groep terwijl je daarbinnen toch uniek bent?
• Is een groep een gesloten gemeenschap met sterke normen of verandert de groep bij iedere nieuwe binnenkomer, en is er dan nog wel sprake van een groep?
• Vraagt inclusie erom dat mensen zich comfortabel en ‘thuis’ voelen of vraagt inclusie aanpassingsvermogen, en van wie dan?

In het sociaal werk wordt deze discussie gevoerd. Ook kunstenaars stellen deze vraag.

De samenwerking

In het project Omarm me zoeken studenten Social Work van de Hogeschool van Amsterdam samen met kunstenaars van het Sandberg Instituut naar een manier om deze spanning uit te drukken zonder elkaar uit het oog te verliezen, maar toch de complexiteit aan te gaan. Het doel van dit onderzoek is om manieren te vinden om elkaar te erkennen, zonder tegenover elkaar te staan of in een onuitgesproken conflict terecht te komen. Juist door met elkaar de dialoog aan te gaan, leer je elkaar beter kennen en leer je van elkaar.

Doelstelling

Binnen een veilige leer- en onderzoeksomgeving en met diverse disciplines bij elkaar, streven we ernaar dat de polarisatie tussen inwoners van de stad niet versterkt, maar dat we elkaar blijven zien. De stad is ten slotte van iedereen.

Verwachte uitkomsten

• Ontwikkeling van nieuw leermateriaal bij de Hogeschool van Amsterdam;
• Centraal stellen van praktijkgerichte onderzoeksvragen;
• Maatschappelijke impact: voorkomen van polarisatie door het gesprek opnieuw te voeren;
• Verbeelden van het spanningsveld en de ervaring ervan door middel van artistiek werk;
• Samenwerking met een cultureel centrum of platform in de stad over inclusieparadoxen;
• Ontdekkingstocht op het gebied van samenwerking in opleiding en beroepspraktijk op het snijvlak van sociaal werk en kunst/cultuur.

Meer weten?

Wil je meer weten over het project? Neem dan contact op met: