Digitale paspoorten voor eerlijke kleding
Wat zit er eigenlijk écht in je kleding? Waar komt het vandaan? En hoe weet je of het duurzaam is geproduceerd? Die vragen staan centraal in het project Molecular Digital Physical Product Passport (M-DPP), een initiatief van het lectoraat Fashion Research & Technology van de Hogeschool van Amsterdam.
Binnen dit project wordt gewerkt aan een digitaal paspoort voor textiel – gekoppeld aan moleculaire vingerafdrukken – dat informatie over de samenstelling, herkomst en levensloop van kledingstukken toegankelijk en controleerbaar maakt.
Een belangrijk probleem in de textielindustrie is dat informatie over grondstoffen en productiemethoden vaak verdwijnt zodra een kledingstuk in gebruik is. Labels raken los of worden verwijderd, en QR-codes of RFID-chips kunnen beschadigen. M-DPP biedt hiervoor een oplossing: door gebruik te maken van moleculaire analysetechnieken – zoals spectrale en chemische analyse – kunnen vezels en materialen ook na intensief gebruik nog exact geïdentificeerd worden. Die informatie wordt vervolgens gekoppeld aan een digitaal productpaspoort dat voor verschillende partijen toegankelijk is.
Het systeem wordt open-source ontwikkeld en geïntegreerd met Web3-technologie, waaronder slimme contracten en decentrale databases. Daarmee kan het niet alleen duurzaamheid claims controleren, maar ook automatische processen aansturen zoals statiegeldsystemen of producentenverantwoordelijkheid (EPR). Het project sluit daarmee aan op Europese regelgeving zoals de Ecodesign for Sustainable Products Regulation (ESPR), die Digital Product Passports verplicht gaat stellen tussen 2026 en 2030.
In de praktijk wordt het systeem getest samen met partners uit de mode- en interieurtextielsector. Denk aan merken als byBorre en New Optimist, die pionieren met circulaire modeconcepten.
M-DPP is meer dan een technologische innovatie: het is een bouwsteen voor een eerlijkere, transparantere en circulaire mode-industrie. Het biedt consumenten inzicht, ondersteunt producenten in hun duurzaamheidstransitie en helpt toezichthouders bij het handhaven van regels. Zo draagt het project bij aan een toekomst waarin we niet alleen dragen wat mooi is, maar ook weten wat goed is.
"Een nieuwe realiteit dient zich aan: binnenkort weet je precies van welke materialen jouw kledingstuk is gemaakt en wie eraan hebben gewerkt; net als bij de aftiteling van een film, maar dan voor je shirt." - Troy Nachtigall, lector Fashion Research & Technology
Link met onderwijs
Studenten van de Hogeschool van Amsterdam leveren een actieve bijdrage aan het M-DPP-project. Ze zijn onder meer betrokken bij het verzamelen van data en het testen van technologieën in praktijkomgevingen. Hierdoor krijgen studenten praktijkervaring met actuele vraagstukken rondom circulariteit, ICT en duurzaamheid, en werken ze samen met toonaangevende partners in mode en technologie.
Resultaten
Het beoogde resultaat is een functioneel, open-source digitaal productpaspoort dat moleculaire data koppelt aan digitale infrastructuur. Dit stelt merken, toezichthouders en recyclers in staat om textiel op elk moment in de levenscyclus te controleren op samenstelling en duurzaamheid. Het systeem ondersteunt ook statiegeldmodellen en producentenverantwoordelijkheid (EPR).
Team
Troy Nachtigall – HvA, Lector Fashion Research & Technology
Marcio Fuckner – HvA, Responsible IT
Christof Francke – HAN, Lector Biobased Innovations
Partners / Stakeholders
Dutch Circular Textile Valley (DCTV)
Relevantie voor het lectoraat
Binnen het het lectoraat Fashion Research & Technology, dat zich richt op technologie-gedreven innovaties in de mode-industrie draagt M-DPP bij aan het realiseren van circulaire stedelijke ecosystemen en duurzame productieketens. Het project is tevens onderdeel van het nationale programma ‘Digitale Productpaspoorten: Toepassing in de Praktijk’ van Regieorgaan SIA.