Diarree als maat voor malabsorptie

Artikel

Malabsorptie komt vaak voor bij ernstig zieke patiënten, maar wordt slechts beperkt gediagnosticeerd in deze groep. Voor het bereiken en handhaven van een optimale voedingsbalans is het van belang malabsorptie te kunnen herkennen en te behandelen. Het doel van deze studie is enerzijds het valideren van de diagnostische nauwkeurigheid van het ontlastingsgewicht als een marker voor energiemalabsorptie, en anderzijds het vaststellen van het vóórkomen van malabsorptie bij ic-patiënten door middel van fecaal macronutriëntenverlies en intestinale absorptiecapaciteit.

Methode:

Deze prospectieve observationele pilotstudie werd uitgevoerd bij een derdelijns, gemengd intern/chirurgische volwassen intensive care-populatie zonder bekende gastro-intestinale disfunctie. Ontlastingsgewicht, fecaal energetisch verlies (door middel van bomcalorimetrie) en macronutriëntverlies (vet, eiwit en koolhydraat) werden bepaald. Receiver Operator Curves (ROC’s) werden berekend voor ontlastingsgewicht als marker voor energiemalabsorptie (gedefinieerd als < 85% intestinale absorptie). De diagnostische nauwkeurigheid van het ontlastingsgewicht als maat voor malabsorptie werd uitgedrukt als sensitiviteit, specificiteit, positief voorspellende waarde (PPV) en negatief voorspellende waarde (NPV).

Resultaten:

48 patiënten (63 ± 15 jr, 58% man) met volledige enterale voeding werden geïncludeerd.Een afkapwaarde van > 350 g ontlasting per dag (‘diarree’) bleek de meest optimale ROC-curve (0,879) te hebben, met een sensitiviteit en PPV van 80% en een specificiteit en NPV van 96%. Ontlastingsgewicht (g/d) en intestinale energie-absorptiecapaciteit (%) waren omgekeerd evenredig (r = -0,69, p < 0,001). Patiënten met een ontlastingsgewicht van > 350 g/d hadden een significant hogere negatieve energiebalans dan patiënten met < 350 g/d (verlies van 627 kcal/d versus neutrale balans, p = 0,012).

Conclusie:

Een ontlastingsgewicht van > 350 g/d kan bij ic-patiënten gebruikt worden als biomarker voor fecaal energieverlies en intestinale energiemalabsorptie. Het (dagelijks) meten van het ontlastingsgewicht lijkt een haalbare, praktisch toepasbare methode voor het vaststellen van malabsorptie bij ernstig zieke patiënten.

Referentie

Wierdsma, N. J., Weijs, P. J. M., van Bokhorst-de van der Schueren, M. A. E. 'Diarree als maat voor malabsorptie. Een prospectieve observationele studie naar malabsorptie en voedingsbalans op de intensive care'. In: NTVD 2012;67(1):S1-S8.

Gepubliceerd door  Kenniscentrum Bewegen, Sport en Voeding 1 januari 2012

Publicatiedatum

jan 2012

Auteur(s)


Publicaties: