Annika Eenshuistra

Forget the risk, take the fall. If it's what you want , than it's worth it all…
Laat je bij het maken van keuzes niet leiden door wat anderen vinden, maar ga af op wat je zelf wil. Ik denk dat één van de belangrijkste dingen het geloven in jezelf is en niet bang zijn om een “gokje” te wagen.

Leerloopbaan

De basisschool waar ik op zat was niet een erg goede basisschool. Eén van de juffen had zelfs een bordje waar op stond “niet storen”. Wanneer deze op haar bureau stond mocht je dus niks vragen, het bordje stond er vaker wel dan niet. We liepen naar mijn idee achter op de lesstof en goede uitleg kreeg je niet. Toen kwam er de welgevreesde Cito-toets. Deze heb ik niet zo goed gemaakt, zeg maar gerust ronduit slecht. Toen ik net was begonnen aan de Cito-toets kreeg ik te horen dat mijn moeder in het ziekenhuis lag. Weg concentratie. Daarnaast hadden we niet alle stof behandeld waar in de Cito-toets naar gevraagd werd. Met dit alles werd bij mijn advies voor het voortgezet onderwijs geen rekening mee gehouden, ook niet met dat mijn rapporten verder prima waren. Nee ik moest wel heel erg mijn best doen wou ik VMBO-kader aankunnen. Op mijn VMBO school bleek al snel dat ik ook wel HAVO aan kon. Er was een mogelijkheid om nog over te stappen naar de HAVO. Ik moest dan extra Engels en wiskunde volgen. Daar had ik geen zin in (ik was toen 12/13 jaar). Na afronden van mijn VMBO-tl ben ik de MBO-4 opleiding Interieur & Design gaan volgen. Daar zat je van 9:00-16:00u niks te doen, zonde van mijn tijd. Toen ben ik overgestapt naar een fotografie opleiding. Fotografie zal altijd een grote hobby van me blijven, maar ik kwam er al snel achter dat ik hier niet mijn werk van wou maken en ik voelde me op deze school niet echt op mijn plek. Ik werkte destijds ook bij een zorgboerderij, werken met kinderen/jongeren met een “rugzakje” dat is waar mijn hart lag. Hier wou ik dan ook verder in, dus ik wou de HBO-opleiding SPH gaan volgen. Hiervoor moest ik echter wel eerst een MBO diploma halen. Dit heb ik dan ook gedaan en ben daarna overgestapt naar SPH. Ik had het idee dat het HBO vrij pittig zou zijn, maar wel de uitdaging waar ik naar op zoek was. Dit viel een beetje tegen. De opleiding was verder wel leuk, maar de uitdaging waar ik naar op zoek was, die kwam niet. Toen heb ik besloten om met mijn propedeuse van SPH over te stappen naar het WO (opleiding Pedagogische Wetenschappen). Zo gezegd, zo gedaan. Na tien jaar allerlei opleidingen te hebben gevolgd, ben ik vorig jaar als orthopedagoog afgestudeerd. Het is niet altijd een gemakkelijke weg geweest, maar uiteindelijk was het de moeite waard!

Grootste hobbel

Mijn basisschool (met name mijn leraar van groep 8) en de Cito-toets. Er werd bij mijn advies alleen gekeken naar de Cito-score. Deze was, wegens omstandigheden, niet al te best. Hier werd geen rekening mee gehouden en er werd ook niet gekeken naar mijn rapporten.

Beste zetje

Ik denk dat ik gaande weg steeds meer in mezelf ben gaan geloven en support van mijn familie/vrienden