In welke wereld leeft u eigenlijk? – Column Vitale Stad

Artikel

In welke wereld leven we? In welke wereld leeft ú eigenlijk? Die vraag is urgent, met name als u er nog steeds van uitgaat dat het allemaal weer goed komt. En dan bedoel ik zoals het drie of vier jaar geleden was. Het is een vervelend onderwerp, en ook ik word het zat er steeds over te moeten beginnen, maar het is nodig. Alles komt uiteindelijk natuurlijk goed, net zoals het met de aarde goed komt, maar de vraag is voor wie, wanneer en ten koste van wat.

Denkt u daar wel eens over na? Natuurlijk doet u dat, het kan haast niet anders. We worden tenslotte elke dag vanuit de media bestookt met informatie over hetgeen in ons vak gebeurt. In feite zijn wij momenteel een van de meest bedreigde soorten in onze economie. En we waren, op de financiële sector na, misschien wel een van de best betaalde.

En wat horen we dan in de media zoal over die ruimtelijke disciplines? Bouwbedrijven gaan failliet, de woningbouw ligt stil, de verkoop van woningen ook, kantoren staan erg leeg, er is te veel maatschappelijk vastgoed, winkelbedrijven sluiten, investeerders hebben het moeilijk, pensioenverzekeraars idem, vastgoed moet worden afgeschreven, het aantal zzp’ers (lees: werklozen) neemt enorm toe, jonge mensen trekken naar de grotere, centraal gelegen gebieden, en hoogopgeleide jongeren vinden geen baan.

De gemeentelijke geldmachines staan stil, het grondbedrijf heeft te weinig inkomsten. Veel gemeentes zijn daarmee technisch failliet. Dat wisten we jaren geleden al, maar niemand wilde het hardop zeggen en politici wilden het eigenlijk niet weten. Want dat ligt electoraal onhandig; welk perspectief moet je de eindgebruiker van hetgeen we met elkaar bedenken en maken dan bieden? Daar liggen volgens mij ook de opgave en de oplossing, bij die eindgebruiker. Door hem buiten te sluiten, missen we de belangrijkste speler in het veld van oplossingen voor een stedelijke vitaliteit 3.0.

De bekende ketens in het proces van de stedelijke ontwikkeling zijn verbroken en daarmee voor velen de bekende en enige weg. We zitten met een systeemverandering die grote impact heeft. De bestaande wet- en regelgeving is niet flexibel en kan de transitie niet faciliteren. Over de ruggen van de eindgebruiker heen hebben velen geprofiteerd en is er een piramidespel opgebouwd dat recentelijk – zoals bij Vestia – in de swap-constructies van de financiële markt eindigde. Daarmee is de cirkel rond. Wereldwijd staat er 550.000 miljard aan rente swaps uit, dat is 550.000.000.000.000 (met een daghandel van 4.000 miljard).

De staat trekt de stekker uit vele beschermingsconstructies, gemeenten hebben te geringe eigen inkomsten om naast al die sociale en economische vangnetten en transformaties de noodzakelijke ruimtelijke kwaliteit van de stad in stand te houden. Wat nu te doen? De eindgebruiker betaalt uiteindelijk het gelach, dus laten we hem dan ook optimaal faciliteren in het in stand en op waarde houden van zijn eigendom en leefomgeving. Niet alleen die van de stenen, maar ook van zijn buurt en wijk. De ontwikkelingen in IT en CT leveren goede faciliteiten voor informatie, communicatie en empowerment. Dat betekent een andere relatie tussen informele en formele rollen en macht.

De formele rol en invloed van de stad en de staat – tot voor kort aanwezig tot in de woning – zijn niet langer wenselijk en bovendien financieel onmogelijk. Geeft die eindgebruiker zijn informele rol op basis van collectief particulier eigendom en initiatief, een rol waarin hij vanuit private investeringen een bijdrage kan leveren aan zijn eigen woon- en leefomgeving voor een vitale samenleving in een vitale stad. Ik ben benieuwd wat ons de komende maanden op congressen en seminars, zoals de Provada, verteld en getoond zal worden.

Titel: Hoofdredactionele column Vitale Stad

Soort publicatie : Column

Auteur : Peter de Bois

Uitgever : Elba Media

Publicatiedatum : 2012 nr . 4

Gepubliceerd door  Urban Technology 31 december 2012

Publicatiedatum

dec 2012

Auteur(s)

Peter de Bois